Przypowieść o doskonałości.

tłumaczenie stąd https://vk.com/bloo67?w=wall71801817_1643%2Fall

 Pewna kobieta miała dwa duże garnki; każdy wisiał na różnych końcach kija, który nosiła na szyi. Jeden garnek miał małe pęknięcie, a pod koniec długiej podróży z rzeki do domu był pełny tylko do połowy. A drugi był piękny i zawsze dostarczał pełną porcję wody. Trwało to przez kilka lat każdego dnia, a kobieta przyniosła do domu tylko półtora garnka wody. Oczywiście idealny garnek szczycił się osiągnięciami. A biedny pęknięty garnek wstydził się swojego braku i był zdenerwowany, ponieważ mógł wykonać tylko połowę tego, co było wymagane. Pewnego razu, przekonany w końcu o swojej nieprzydatności, biedny garnek przemówił do kobiety nad strumieniem:

 - Wstydzę się siebie, bo z powodu pęknięcia w drodze do domu woda nieustannie wycieka.

  W odpowiedzi kobieta uśmiechnęła się i powiedziała:

 - Czy zauważyłeś, że po twojej stronie ścieżki są kwiaty, a po stronie drugiego garnka nie? To dlatego, że zawsze wiedziałam o twojej wadzie i siałam kwiaty po twojej stronie. Każdego dnia, kiedy wracamy, podlewasz je. Gdybyś nie był tym, kim jesteś, nie byłoby tego piękna ... 

 Każdy ma swoje wady, a jednocześnie cechy osobowości, które czynią nasze życie interesującym i wartościowym. Ważne jest, aby postrzegać wszystkich takimi, jakimi są i dostrzegać w nich dobro.