oryginał: https://www.youtube.com/watch?v=TtqLkqtNx80
obejrzałem film "Afera Thomasa Crowna". Jest tam przedstawiona postać takiej silnej i niezależnej kobiety detektyw. Ona spotyka się z Thomasem, potem coś jej nagle nie pasuje, chwyta jego kosztowny obraz i wrzuca go do ognia.
Chłopaki, nie wybaczylibyście takiego szalonego, nieodpowiedzialnego zachowania nawet swojemu najlepszemu przyjacielowi. Za takie coś daje się po mordzie a potem żąda się zapłaty pieniędzy, ale dla tej wariatki wszystko obeszło się bez żadnych konsekwencji.
Albo oglądałem inny film "Francuski detektyw". Tam znowu taka super fajna, bardzo niezależna baba - detektyw. Ona pożycza samochód od swojego znajomego, żeby dogonić przestępcę i go rozbija. Przyjaciel widzi samochód i mówi: "Ale przecież ty go rozbiłaś !?". Pani detektyw uśmiecha się erotycznie, rzuca mu kluczyki i odchodzi.
To znaczy, że kiedy jest to dla niej korzystne to ona niby jest taka "super fajna", a kiedy nie jest, to odmawia wzięcia odpowiedzialności. Mężczyzna nie wybaczyłby takiego czegoś nawet swojemu ojcu czy bratu, ale tutaj znowu ta szalona kobieta nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny.
Trzeci detektyw. Policjant obiecuje swojej kobiecie, że wieczorem pójdą do restauracji. W pracy zatrzymali go do nocy, więc gdy wreszcie przychodzi do domu, to ona wyrzuca jego laptopa z balkonu.
Znowu mamy tu zachowanie całkowicie nie władającego sobą niegodziwca. Czy wyobrażacie sobie, jaka byłaby reakcja na takie męskie zachowanie? Ale baba może wszystko.
Czy zauważyliście, że nieadekwatne, szalone zachowanie kobiet jest stale gloryfikowane w filmach? Coś w rodzaju: dwaj motocykliści ścigają się na motocyklach na wąskiej górskiej drodze, a szalona pasażerka nagle zasłania oczy kierowcy dłońmi.
Iny obraz: para mija komisariat, a ona jest niby taka spontaniczna i odważna - rozbija okno komisariatu kamieniem i ucieka śmiejąc się. Jej towarzysz - pantoflarz biegnie za nią. Jeśli zostaną złapani, to oczywiście "odważna" zrzuci winę na tego "jelenia" i on poniesie odpowiedzialność.
Niestety. Ale w obecnych czasach w filmach dosłownie leje się propaganda aspołecznego, szalonego żeńskiego zachowania. Przy tym ten trend nie jest jakiś nowy. Obraz psychopatycznej kobiety został po raz pierwszy spopularyzowany przez Emilię Brante w połowie XIX wieku. Emily Jane Brontë (ur. 30 lipca 1818 w Thornton, zm. 19 grudnia 1848 w Haworth)
Co prawda, w tamtym czasie społeczeństwo wciąż stawiało opór. Tak więc hiszpańska prasa odpowiedziała na operę Carmen, że kompozytor romantyzuje i gloryfikuje złą, szaloną, niemoralną kreaturę.
Teraz, niestety, obraz takiej szalonej, nieodpowiedzialnej istoty stał się wzorem do naśladowania. Zapytałem sztuczną inteligencję, z czym to się wiąże, a ona odpowiedziała mi, że to jakoby bunt kobiet przeciwko posłuszeństwu.
No zaraz, zaraz - ale w tradycyjnym społeczeństwie syn również był zobowiązany do posłuszeństwa ojcu, ale jego bunt polegał na tym, że dokonywał czynów, za które ojciec zaczął go szanować.
Bunt kobiety natomiast polega na robieniu głupich rzeczy i zachowywaniu się szalenie i nieodpowiedzialnie. A potem te istoty jęczą, że nie są szanowane. A za co was szanować?
wersja polska z omówieniem: https://www.youtube.com/watch?v=Axvmdv16554
