W artykule E.O. Manoiłowa „Metodologia rozróżniania narodów według krwi” (magazyn "Lekarskie dzieło", 1925) stwierdza: „Jest dla nas bez wątpienia jasne, że w obecności hormonów charakteryzujących jedną lub drugą płeć, przez analogię, we krwi musi być coś specyficznie narodowego różnych ludów ludzkości. Ta specyficzna substancja odciska piętno danego narodu i służy jako odróżnienie między jednym a drugim narodem. A skoro tak, to ta nieznana substancja we krwi musi zostać w jakiś sposób odkryta. Po wielu badaniach udało nam się znaleźć reakcję, która daje odpowiedzi na postawione przed chwilą pytania i umożliwia wykrycie różnic rasowych we krwi.
Ze względu na fakt, że naród żydowski ma stosunkowo mało domieszek, z wielu powodów, wybraliśmy z jednej strony Żydów, a z drugiej strony Rosjan. Zarówno Żydzi, jak i Rosjanie byli szczegółowo badani pod względem pochodzenia od ich przodków, i wybrano tylko tych Rosjan, którzy mieli trzech przodków ze strony ojca i matki prawdziwych Rosjan, to znaczy uznawaliśmy nie tylko fakt bycia jednej religii.
Krew pobierano z żyły łokciowej i w miarę możliwości reakcję wykonywano tego samego dnia. Od roku 1923 do 1 marca 1925 przebadaliśmy 1362 osoby, w tym 380 Żydów, 982 Rosjan. Już pod koniec 1923 roku byliśmy w stanie, za pomocą odczynników, odróżnić Żydów od Rosjan na podstawie krwi. Chcąc sprawdzić nasze eksperymenty, a przede wszystkim ich wyniki, zwróciliśmy się do niektórych instytucji naukowych i osób prywatnych z prośbą o dostarczenie nam krwi żydowskiej i rosyjskiej na powyższych warunkach. I koniecznie, aby na probówkach była zaznaczona tylko liczba, bez nazwiska i bez oznaczenia narodowości. Nasza prośba została życzliwie wysłuchana, za co serdecznie im wszystkim dziękujemy. Łącznie otrzymano i przeanalizowano 202 próbki od wskazanych instytucji i osób.
Do tej reakcji potrzebne są następujące odczynniki:
1) 1% alkoholowy roztwór błękitu metylenowego;
2) 1% alkoholowy roztwór fioletu krezylowego;
3) 1,5% azotanu srebra;
4) 40% kwas solny;
5) 1% roztwór nadmanganianu potasu.
Reakcja przebiega następująco: do 3 cm sześciennych nieogrzewanej emulsji z czerwonych krwinek 3-5%, lub można bezpośrednio do skrzepu dodać 3-4 razy więcej soli fizjologicznej objętościowo i mieszać szklanym prętem, aby uzyskać niezbyt gęstą emulsję. Dodaj jedną kroplę pierwszego rodzaju odczynnika, wstrząśnij, następnie dodaj 5 kropli drugiego odczynnika - ponownie wstrząśnij, następnie 3 krople trzeciego odczynnika - wstrząśnij, 1 kroplę czwartego odczynnika i 3-8 kropli piątego odczynnika.
Wynik będzie prawidłowy, jeśli w probówce z krwią żydowską będzie płyn bledszy niż rosyjski. Barwnik fioletu krezylowego w krwi żydowskiej albo prawie całkowicie zniknie, albo pozostanie niebieski do niebieskozielonego odcienia, podczas gdy we krwi rosyjskiej część barwnika fioletu krezylowego pozostanie nierozpuszczona; zwykle uzyskuje się niebiesko-czerwonawe zabarwienie. Uważamy za konieczne poczynić następujące zastrzeżenie: wyraźny wynik zależy wyłącznie od jakości barwników.
Jak już wspomnieliśmy, nasze eksperymenty przeprowadzaliśmy głównie z krwią żydowską i rosyjską. Po drodze badaliśmy też inne narody: Niemców, Chińczyków, Estończyków, Finów, Polaków, Ormian itp. Można wyróżnić w ten sposób inne narody, ale nie mamy wystarczającego materiału, aby móc mówić z takim optymizmem jak mówimy o narodach żydowskim i rosyjskim.
Następnie zbadaliśmy krew osób pochodzących z małżeństw mieszanych, a mianowicie: 12 przypadków - ojciec Rosjanin, matka Żydówka; 8 - rosyjski ojciec, matka - fińska; 23 przypadki - ojciec Rosjanin, matka Niemka; 2 przypadki - ojciec jest Rosjaninem, matka jest Tatarem; 2 przypadki - ojciec jest Rosjaninem, matka Ormianką. Na podstawie tego materiału zauważamy tylko, że w małżeństwach mieszanych u dzieci, które miały ojca Rosjanina i matkę Żydówkę lub Ormiankę, proces oksydacyjny jest silniejszy niż u czysto rosyjskich, a reakcja może dać błędną odpowiedź; w tym samym miejscu, gdzie ojciec jest Rosjaninem, a matka Niemką, Finką lub Tatarką, proces utleniania przebiegał wolniej i dlatego reakcja niewiele różni się od reakcji czysto rosyjskiej.
Na podstawie powyższego można wyciągnąć następujące wnioski:
1. OKREŚLENIE RÓŻNYCH LUDZI ZA POMOCĄ ODCZYNNIKÓW KRWI W NASZYCH PRZYPADKACH DAJE MOŻLIWOŚĆ ODRÓŻNIENIA KRWI ŻYDOWSKIEJ OD ROSYJSKIEJ.
2. Proces utleniania we krwi żydowskiej przebiega szybciej niż w rosyjskiej. W dochodzeniach kryminalistycznych ta reakcja powinna dawać pewne wskazówki; w małżeństwach mieszanych reakcja na nasz materiał wskazuje na wpływ jednej lub drugiej osoby.
Słowianie-Aryjczycy wiedzieli, że cechy duchowe przekazywane są dzieciom przez linię męską, a psychiczne przez kobietę. Współcześni naukowcy wyjaśniają to faktem, że geny, które dziedziczą zdolności umysłowe, znajdują się wzdłuż całej linii chromosomu X. Kobiety mają dwa takie chromosomy (XX), mężczyźni tylko jeden (XY), więc geny odpowiedzialne za inteligencję są silniejsze u kobiet.
Nasi przodkowie wiedzieli, że przewaga intelektu nad duchowością prowadzi do demonizmu, dlatego Słowianie-Aryjczycy prowadzili swoją rodzinę po linii męskiej, przekazując w ten sposób cechy Rasy swoim spadkobiercom. Natomiast reptiloidzi (czasami można spotkać określenie "twary" wiodące się od słowa "stworzeni" czyli klonowani) do dziś prowadzą swoją rodzinę przez linię żeńską, w wyniku czego cechy pasożytów kultywowane są u ich potomków. Znalazło to również odzwierciedlenie w ustalaniu narodowości: na przykład, jeśli ojciec jest Rosjaninem, a matka Żydówką, dzieci są uważane za Żydów.
źródło tłumaczenia: https://ladaria.livejournal.com/514651.html
Poniżej filmy uzupełniające tę wiedzę:
