Hierarchicznie najwyższe wszechobejmujące zarządzanie

Kolejny film z kanału Jan Potoczek
Tak jak poprzednio spisuję poniżej tekst wypowiadany w filmie:

(grafika na ekranie: kółko czerwone BÓG, strzałka w kier. lewego koła: BOGA NIE MA. Na kółku fioletowym napis: BÓG JEST)
Wielu ludzi na pytanie o Bogu odpowiada tak: Po co dyskutować o czymś, czego istnienia nie da się ani udowodnić, ani obalić w sposób logiczny? I faktycznie nie da się jednak każdy wewnątrz siebie daje odpowiedź na to pytanie a następstwa tej odpowiedzi odbijają się na jego dalszym życiu.
         Na stosunek do Boga poważnie wpływa środowisko, w którym wzrasta człowiek . W społeczeństwie ateistów większość dzieci zostaje ateistami. W społeczeństwie wierzących w Boga stanie się wierzącymi w Boga a w społeczeństwie agnostyków z kolei stanie się agnostykami. I tak dalej.
      Niektórzy ateiści uważają swoją pozycję za najbardziej konstruktywną, ponieważ rzekomo nie wierzą w to, czego nie można udowodnić. Mimo to wierzą w nieistnienie Boga, które również nie zostało przez nikogo udowodnione. A agnostycy wierzą w niemożliwość poznania Boga, co także nie zostało przez nikogo udowodnione.
      Tak więc nie chodzi o to, czy wierzyć lub nie wierzyć, 
             tylko o to, w co wierzyć. 

                  W otaczającym nas świecie można dostrzec hierarchię intelektów:
 -świat minerałów
 - świat roślin
 - świat zwierząt
 - człowiek.

        Intelekt niższego poziomu nie może w pełni zrozumieć wyżej stojącego intelektu. Kapusta nie zdoła pojąć, czym jest koza. Dlatego kiedy koza zjada kapustę to dla kapusty jest to niewytłumaczalna ingerencja z wyższego poziomu. Z kolei koza nie może zrozumieć czym jest człowiek.
    Czy to jednak oznacza, że ma podstawy sądzić, iż na tej kozie kończy się hierarchia intelektów? 

       A czy człowiek może mieć podobne podstawy?
W świecie obowiązuje zasada:
im bardziej skomplikowany jest system tym potężniejszy intelekt
potrzebny jest do jego zbudowania.  Do przeniesienia patyczka do mrowiska potrzebny jest intelekt o jednej mocy, do zbudowania ptasiego gniazda nieco mocniejszy, do ułożenia klocków dziecięcych jeszcze mocniejszy, do projektowania międzynarodowej stacji kosmicznej jeszcze mocniejszy.
 Zasada ta jest uniwersalna dla systemów o dowolnej skali.

                Dlaczego więc uważamy, że Wszechświat czyli najbardziej skomplikowany system jaki znamy nie  został zaprojektowany jest zarządzany bez obecności najwyższego intelektu? Czy nie jest to naruszeniem logiki?
   Od odpowiedzi na to pytanie będzie zależeć nasze życie.

 Jeśli będziemy wierzyć, że hierarchia intelektów kończy się na człowieku, albo że Wszechświat został stworzony bez udziału najwyższego umysłu, to życie raczej nie nabiera sensu. W każdej chwili może zostać przerwane, a przewlekać swoją bezsensowną egzystencję można w dowolny sposób. Rezultaty będą takie same.
      Jeżeli będziemy wierzyć, że hierarchia intelektów ma kontynuację i sięga wyżej - ponad człowieka, to wyższy hierarchicznie architekt ma swój zamysł zgodnie z którym rozwija się jego plan. Dobry architekt obowiązkowo wyznacza każdemu elementowi systemu ( w tym również człowiekowi) zarówno cele jak i środki do ich osiągnięcia. A ponieważ człowiekowi dano rozum i wolność wyboru to może on samodzielnie określić swoje cele nadając swojemu życiu sens w postaci ich realizacji.
 
 Jeśli cele życiowe i środki człowiek określa w harmonii ze sobą, ze społeczeństwem i z Kosmosem i jeśli człowiek posiada wolę do ich urzeczywistnienia, to będzie on realizował swoje cele.
 To tylko kwestia zaufania hierarchicznie najwyższemu intelektowi -
 zaufania w to, że udzielony potencjał i możliwości odpowiadają naszym osobistym dobrym intencjom.

 "Wszystko co się dokonuje, dokonuje się w najlepszy możliwy sposób
 zgodnie z obyczajami i etyką właściwą ludziom."

 "Droga zamysłu Bożego nieznana jest dlatego,
że miast ufności JEMU mamy wiarę w NIEGO."

 Inicjatywa społeczna
Wolne rozpowszechnianie mile widziane