środa, 22 czerwca 2016

Kukułka

Cisną mi się na klawiaturę różne słowa..... potem ręce zawisają
i sądzę, że lepiej nic nie pisać bo co tu dodać?
   "co poeta chciał powiedzieć?" - to tak jakby rozkroić lecącego ptaka i zacząć
"wyjaśniac zjawisko" grzebiąc się we wnętrznościach. Ptak leci, pojawił się, energia płynie....  Piosenka stara bo z lat 90- tych , jej autorem i pierwszym wykonawcą jest Wiktor Coj zmarły tragicznie lider kultowej w Rosji grupy "Kino". https://www.youtube.com/watch?v=B1Nx3SU2izA ale może najpierw włączcie to co poniżej bo jest to całkiem inny już utwór- inna epoka i inne okolicznosci.

   Kiedyś już starałem się zamieścić to wideo na moim kanale ale zostało na mocy praw autorskich zablokowane. Dziś znów ujrzałem je w zestawie "ulubione" u jednego z internetowych przyjaciół. Większość z Was odwiedzających to miejsce znam tylko z nicków i wypowiedzi natomiast Karolina prowadzi swój blog gdzie można nawet ujrzeć jej fotografie. Tak więc w jakiś sposób połączyłem wykonawczynię tego utworu z "Niesfornym Karolkiem" ;) i mam wrażenie, że piosenka może się Tobie spodobać Karolino. Wydaje mi się, że podobna siła i temperament. Za plecami wykonawczyni młodzież rozmaita "połamana"- wszelakie zagubione punki itp. Kładą jej dłonie na ramieniu- ona staje się ich głosem. W ogóle ten teledysk to ... jak to powiadają rosjanie "szedewr" czyli arcydzieło. MOC- niezwykła moc przekazu i ta czystość zmiatająca stare sprawy. Powiadają, że jaskółki czynią wiosnę - tutaj kukułka sygnalizuje wiosnę duchową. Piosenka jest przebojem w Rosji i ogniskuje olbrzymią energię. Dziewczyna ..... no zresztą zobaczcie i posłuchajcie- radzę usiąść bo młoda wojowniczka wbija w fotel:

Może jeszcze tekst:

Jak wiele jest jeszcze nienapisanych piosenek?
Powiedz kukułko i zaśpiewaj.

Czy mam żyć w mieście czy poza nim?
Leżeć jak kamień czy też palić się jak gwiazda? 

Słońce moje - spójrz na mnie 
moja dłoń zmieniła się w pięść.
A jeśli masz proch to "daj ognia"
O tak!

Kto pójdzie samotnie szlakiem?
Silne i śmiałe głowy złożyli....
na polu bitwy. 

Mało kto zachował jasną pamięć
przy zdrowym umyśle i z twardą ręką...
w porządku- w szeregu.

Słońce moje - spójrz na mnie 
moja dłoń zmieniła się w pięść.
A jeśli masz proch to "daj ognia"
                                                          O tak! 


Gdzieś ty teraz wolna wolo?
Z kimże teraz witasz czuły świt?

Dobrze jest z tobą - bez ciebie źle
Głowę oraz plecy cierpliwe
pod bat, pod bat.

p.s. "dopieszczam" ten post i skoro mowa o mocy to jakaś nowa czytelniczka przypomniała naszych -polskich wojowników. Dziś czynią co innego- staram się nie oceniać, widać taka ich droga i dla nich najlepsza ale te stare dokonania warte pamięci. Przekaz, którego najwyraźniej na tamten moment nie udźwignęli - może do tego wrócą?


26 komentarzy:

  1. Jest moc!

    Nie masz Michal nic przeciwko wstawiania Twoich postow na facebooka? Czasem by sie cos wstawilo, co by ludzi troche naprowadzic ;-) Zechca skorzystaja, nie to wysmieja ;p

    A jak tam ognisko Kupalnocne? Bylo?

    Pozdrawia staly czytelnik od niedawna z anonimowego przemianowany na Cieszymira! ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hej! Ależ wstawiaj- sam czasem zamieszczam przekierowanie na facebookowym Trexebov.pl

      Ogniska nie było- jest w sercu. Goście zapowiadają się w drugiej połowie lata - będziemy świętować w sierpniu za 1,5 miesiąca a może wcześniej.

      Usuń
    2. Trexlebov miało być

      https://www.facebook.com/TrexlebovPL

      Usuń
  2. Juz wcześniej zapoznałam się z blogiem Karoliny 'Niesforny Karolek'- jest taki film animowany o tym tytule- jego bohaterem jest bardzo niegrzeczny chłopiec.
    Bardzo podobają mi się wpisy Karoliny- czytałam niktóre po kilka razy. Nie przeszłam obok nich obojętnie.
    Natomiast jesli chodzi o jej fotografie- no cóz- nie podobają mi się. Są na nich mocno wystylizowane dziewczyny tak specjalnie do zdjęć-takie piekne, idealne modelki. Dziewczyny z paierosem, ubrane na czarno, w bieliżnie, z mocnym makijażem, pomalowanymi paznokciami...
    To nie jest dla mnie kobiecość.
    Karolina wspomniała, że zajmuje się fotografowaniem ślubów...i dlatego poniekąd rozumiem te jej zdjęcia, świetny warsztat, ale to nie dla mnie.
    Nijak ma się to do filmiku umieszczonego obok 'Mężczyzna powinnien mnie szanować' - Michale BARDZO dziękuję za niego. Ja jestem właśnie taką zakrytą kobietą, a dzięki temu blogowi mam już włosy pod pachami i na nogach, nie maluję się ani swoich paznokci, ale to akurat u mnie zawsze tak było. Jestem taka szarą myszką, ale wiecie co -taką całkiem ładną mYszką.

    Dzięki temu blogowi uwierzyłam w swoje piękno.

    JESTEM PIEKNA - ale fajnie napisałam te dwa słowa- udało się.
    Tak Agnieszko - jesteś piękna.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Agnieszko! Powtórzę się bo kilku osobom już dziękowałem w podobnych słowach: dziękuję za uznanie pracy na blogu.

      Odnośnie Karoliny- ona sama gdzieś pisała, że w stosunku do starego życia czuje wstyd i zażenowanie.
      Przebija tu nie pierwszy raz moja sympatia do niej bo wydaje mi się, że jest to osoba, która "narodziła się na nowo" - ja sam coś takiego przeżyłem dochodząc w życiu do ściany. Cenię Karolinę za to, że dziś bez krępacji i woalek ( jakiegoś głupego pozowania, którego bardzo nie lubię ) opowiada o tym jak kiedyś żyła i jaką drogą podąża dziś. Przy tym jej "obnażenie" nie ma w sobie tego co by mnie odrzuciło a więc jakiegoś "bezwstydu". Niedawno w kolejnym komentarzu pięknie spuentowała noje myśli (czy też rozmowę z jakąś z czyte....aaa z Damianem!!!! ), że tam gdzie nie ma miłości tam otrzymamy zawsze "pakiet instrukcji"- rodzaj "poradnika uwodzenia" jak to widział Damian. Mnie wzrusza to, że Karolina jest dziś dziewczyną szczerze zakochaną. Stare zdjęcia prezentowane tam na blogu też nie budzą mojego zachwytu ale dobrze, że ona to pokazuje - "popatrzcie - tak żyłam, taka byłam" (przy tym trzeba przyznać, że warsztat fotoreporterski ma -nie można tego odmówić, ale to tak patrząc "w wąskim paśmie"). W dawnych zdjęciach - tych upozowanych brak jest miłości, zdjęcia zrobione w towarzystwie Kuby są już inne.

      Oj - no dobrze - sam "wywołałem wilka z lasu" dedykując wspis i piosenkę Karolinie ale ja chętnie czasem "drapię" takie obrazki chcąc się upewnić czy znów nie ulegam kolejnej iluzji. Kolejne wpisy Karoliny jakie pojawiały sie tu na blogu w naszych rozmowach budzą moje przekonanie , że nie. Są jednymi z bardzo wartościowych wypowiedzi tu na tej naszej "wirtualnej sali" i wiele razy budziły ciepło w moim sercu- takie ojcowskie fale miłości ;) , radość, że wyszła z trudnych sytuacji i że "walczy" o swoje szczęście a nie marudzi, że świat ją skrzywdził itp. WZIĘŁA ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA SWOJE ŻYCIE (to jej własne słowa). To dobry przykład dla innych- tym bardziej, że ona szczerze pisze jak wiele w życiu zmarnowała (pisała,że żepsuła sobie zdrowie na przykład) ale wysłała w kosmos myśl "chęci życia" i kosmos (Bóg- jak zwał tak zwał) postawił na jej drodze Kubę.

      Usuń
  3. Hej Wam!

    To ja się może wypowiem! :)
    Zdjęcia, które są na blogu są już stare i też reprezxentują to, co było. Ostatnie sesje tego typu robiłam w zeszłym roku chyba :)
    Teraz fotografuję głównie pary i miłość (możecie zobaczyć na www.wellwed.com) razem z przyjacielem mojego ukochanego :)
    Nad stylistyką zdjęć nie będę dyskutowała, bo wiadomo, że każdemu podoba się co innego :) ja po prostu lubię sprawiać, że ludzie, którzy później oglądają siebie na zdjęciach czują, że wyglądali wyjątkowo pięknie w tych ważnych dniach :)

    Co do przemiany - dużo widzę, dużo bardzo jest do pracy i powoli się godzę, że to proces na zawsze tak naprawdę, ale też jak się obejrzę przez ramię to widzę, ile już zrobione, zmienione. Spotykam dużo kobiet ostatnio, teraz zapisałam się na serię warsztatów dla kobiet i nieskromnie powiem, że czuję się tam 'do przodu' i czuję też, że mogłabym niektórym Paniom trochę podpowiedzieć. Tylko nie każdy chce, nie każdy jest gotów, więc nie narzucam się z niczym :)


    Pozdrawiam,

    Karola

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo rzadko słucham muzyki ostatnimi czasy, czyli już na kilka lat można liczyć. Muzyka jednak była zawsze ważna w moim życiu. Teraz jednak wolę "ciszę", czyli wszystkie normalne dźwięki życia w naturze, bo tak już żyję.
    Jednak utwór Kukułka jest wyjątkowy. Jest jego wiele barw, wykonań. Podoba mi się w wykonaniu dzieci nowej ery (ile dziewczę ma w sobie Tego Czegoś):
    https://www.youtube.com/watch?v=Hr8GQwFBpU0
    A także m.in. w tym wykonaniu (daję głos na najwyższe obroty w głośnikach):
    https://www.youtube.com/watch?v=iio41rPwX1w - tu kobieca łagodność i wielka moc zarazem.
    Ola

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Olu- dawno nie pisałaś.
      Mam dokładnie tak samo. Stoją na półce zakurzone płyty.
      Miałem swego czasu nawet sporą kolekcję różności ale to zwyczajnie przestało mieć znaczenie- było potrzebne jak proteza podczas życia w mieście. Kiedyś jeżdżać samochodem słuchałem- dzis podróżuję mniej ale raczej w ciszy.
      Z rzadka wynajduję sobie jakieś perełki rezonujące z moim aktualnym nastrojem ducha.

      Dziękuję za przypomnienie tych wersji "Kukuszki"- znów spadło kilka łez wzruszenia gdy śpiewała ta 7-letnia dziewczynka. wspaniałe dzieciaki teraz przychodzą w nasz świat. Taka wewnętrzna moc i pewność siebie- bardzo szybko odbywaja lekcje jakie naszym pradziadom zajmowały długie lata i zaczynają świecić jak te gwiazdy zamiast leżeć jak kamień (słowa piosenki- te właśnie podobno bardzo szczególnie trafiaja do dusz Rosjan. Tekst działa budząc całe rzesze śpiących). Ja znałem obie wersja i tę drugą co podałaś też ale przyznam, że tam widze już trochę więcej takiego .... "wystudiowania"- skupienia na ozdobnikach (nawet makijaż tej kobiety wiele mówi)- cos jakby nadmierne skupienie na sobie a tym samym lekkie skażenie przekazu.
      Tytułowa nasza wykonawczyni- nastolatka ma w sobie taką niekłamaną szczerość- mnie to poraziło wprost, ona jest jak grecki posąg. Ona po prostu jest śpiewem, jest głosem. Gesty są niewymuszone, niećwiczone jak mniemam ( w przeciweństwie do tej dziewczyny w studio). Wszystko sprawia wrażenie: "weszła i zaśpiewała".

      Pozdrawiam serdecznie!

      Usuń
  5. Może, nie wiem. Klipy, również dźwiękowe robiłam, podobnie jak moi znajomi z wykształcenia i tam sama szczerość (przez osobę nadzorcy- wykładowcy były promowane. Jak było tak było, na tamte czasy całkiem całkiem...ale to było dawniej.
    Teraz jest teraz i tylko wyjście spod dachu zamieszkania powoduje największą radość - dźwięk i światło niczym prawie niezmącone.
    Twórczość człowieka zawsze jest po ludzku skażona. Osobę wokalistki pomijam, jej wygląd, zachowanie; osobny to temat, chciałoby się wiele rzec... W głosie ma potencjał jednak.
    Dzieci są najlepszym przykładem, choć i dziś toną pudru przypodobne publiczności.
    Ola

    OdpowiedzUsuń
  6. Proteza do życia w mieście... tak, dużo protez wtedy potrzeba (w mieście). Nie ma się wtedy ani uszu, ani oczu, ani serca, ani duszy sprawnej. Wszystko, jeśli w ogóle działa, to skrzywione, na falach różnych od tych naturalnych, boskich, doskonałych, jak by tego nie nazwać.
    Etapy przebudzenia w mieście też różnią się od odczuć całkowicie naturalnych. Wtedy wydają się już TYMI, tą wspaniałością... a tu "zonk" - okazuje się, że to wcale nie koniec - i czeka nas dalsza wspaniała podróż. Nie umniejszam - można uzyskać coś wspaniałego w miejskich klimatach, ale to tylko pewien etap do czegoś dalszego. Od nas zależy czym będzie to dalsze. Jeśli rozwój jest niewymuszony, naturalny, to sama przyjemność egzystencji nas czeka (mimo ciągłych myśli typu: znów jakieś przeszkody, co to teraz znów się napatoczyło?).
    Nie widzę osobiście przyjemności w stagnacji i dozgonnym samozadowoleniu, czego przykłady dokoła można mnozyć.
    Ola

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ola napisała:
      "Nie widzę osobiście przyjemności w stagnacji i dozgonnym samozadowoleniu, czego przykłady dokoła można mnożyć."

      ech.... dobrze wiedzieć, że nie jestem sam z tą "przypadłością". Faktycznie - wszechobecne "umiłowanie wegetacji" jest dla mnie niepojęte. Duszno mi i samotnie jakbym żył wokół lunatyków. Hm.. ktoś o tym śpiewał- chyba nie on jeden (nie jestem wielkim fanem tego gościa ale to akurat na temat):

      https://www.youtube.com/watch?v=ALBxODq65Ew

      Usuń
    2. A ja sobie jeszcze raz (chyba codziennie słucham) przesłuchałem "Kukuszkę"- tę naszą wersję "tytułową" i znów wzruszenie. Już chyba wiem skąd ta siła- tam sa połączone dusze- te wszystkie dzieciaki w tle i te płonące spojrzenia. No niesamowite to jest.

      Usuń
  7. Jeden Wielki Aniołek
    https://www.youtube.com/watch?v=5wwn0WSiNy4
    https://www.youtube.com/watch?v=U8ekrjOyT_w
    Niech siĘ DZIEJE

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawda! Ja bym dodatkową nagrodę przyznał za ten podkład muzyczny. Pierwszy z podanych przez Ciebie linków malutka jarosława śpiewa do tego samego podkładu co panna z tytułowego nagrania. Orkiestrowy majstersztyk.
      Kiedyś nastała moda na te orkiestrowe aranżacje znanych utworów- słynna Metallica wydała płytę ze swoimi utworami ale uważam, że orkiestrowa płyta Perfektu jest bez porównania lepsza i s≥a tam genialne wprost opracowania "perfekt symfonicznie"

      http://w953.wrzuta.pl/audio/19BfjtzWQy0/perfect_-_niepokonani_wersja_symfoniczna

      https://www.youtube.com/watch?v=aW_Fg61akmo

      Usuń
    2. https://www.youtube.com/watch?v=Lwrpx-4dItY

      Usuń
    3. O właśnie ! - dzieki - piekna ballada. Oj,,, stare czasy ożyły. Nagrywało sie metallicę jako objawienie na kasety magnetofonowe. Gówniarze mieli wtedy naście lat.

      Usuń
    4. Też mam takie wrażenie, wróciły wspomnienia z koncertów Perfektu, Marillion
      https://www.youtube.com/watch?v=qVGHQxWWCyg

      Usuń
    5. No proszę " Marillion" - to też było ważne. Dzięki za przypomnienie. Skoro takie klasyki nam tu wypływają to .... niestety gdzieś zniknęła wersja ze wspaniał a animacją przepięknie uzupełniającą treść przesłania:

      https://www.youtube.com/watch?v=LUaWhZXN08g

      Usuń
    6. https://www.youtube.com/watch?v=enHzonxyNF4&feature=youtu.be

      Usuń
    7. Dzięki- piękne ... faktycznie istnieje i to - dawno temu widziałem. Jednak nie jest to to o czym myślałem. W tamtej animacji poruszają sie postaci lepione z plasteliny- najpierw kot, potem ludzik. Według mnie głebokie przesłanie ludzkich losów- człowiek upada, upija się , na koniec doznaje olśnienia.

      Usuń
  8. https://www.youtube.com/watch?v=KvtT3UyhibQ&feature=share

    OdpowiedzUsuń
  9. https://www.youtube.com/watch?v=JugGmkvhsKQ

    A ja to lubię. Ania Rz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Aniu! To jest ta animacja, której szukałem! Widać ktoś to usunął na mocy jakichś praw autorskich do filmiku- ja widziałem to skomponowane z utworem "Epitaph" grupy King Crimson.
      Utwór piękny.

      Usuń
    2. Mhm, tak myślałam :) Młodsza siostra ;) A. Rz.

      Usuń
  10. Jak już mamy koncert życzeń ;) to ja lubię to

    https://www.youtube.com/watch?v=2PmPlSC-3o8. pozdrawiam I.

    OdpowiedzUsuń

"OSTRZEŻENIE: wszystkie anonimowe komentarze bez jakiegokolwiek nicka/charakterystycznego znaku/ podpisu będą usuwane".
UWAGA TECHNICZNA: aby rozmowa miała jeden ciąg trzeba zawsze wcisnąć ";odpowiedz" pod pierwszym (przewodnim) postem zaczynającym daną rozmowę.
2.Najpoczytniejsze artykuły są dostępne po prawej w szybkich linkach pod nazwą "abecadło".
3. Ponadto w razie braku publikacji na stronie proszę o wiadomość na mail. Z jakiegoś powodu niektóre komentarze mylnie oznaczane są jako spam.
4. Wbudowana wyszukiwarka blogowa jest trochę niedokładna i omija pewne treści pomimo występujących w nim szukanych słów. Innym rozwiązaniem jest wpisanie w google, czy bezpośrednio w pasku przeglądarki frazy: site:michalxl600.blogspot.com szukanywyraz Wynikami będą wszystkie artykuły zawierające słowo "szukanywyraz" na tymże blogu.