Dlaczego dziewczynki powinny być cały czas chwalone.

link źródłowy: https://www.deti.fm/news/id/2637

Dawniej rodzice wierzyli, że jeśli przecenisz dziewczynę to wyrośnie pełna pychy, narcystyczna egoistka. Współczesne podejście jest zasadniczo inne: psychologowie wyjaśniają, dlaczego dziewczynki należy nieustannie chwalić, ale nie w taki sam sposób jak chłopców i czy pochwała może zaszkodzić

 Dlaczego pochwała jest szczególnie ważna dla dziewczyny

Eksperci na ogół zgadzają się, że pochwały rodziców mają kluczowe znaczenie dla budowania zdrowej samooceny u każdego dziecka. Ich brak spowoduje problemy emocjonalne u osoby dorosłej.

Psycholog Julia Krawczenko pisze na swoim blogu, że skąpe pochwały „za dokonania” doprowadziły do ​​tego, że z niedocenianych dziewcząt wyrosło całe pokolenie niepewnych siebie kobiet. Takie metody edukacji nauczyły je uważać, że na miłość trzeba zapracować a więc starają się jak mogą, poniżają się, znoszą z cierpliwością i cierpią. Ale ta ki scenariusz wcale nie dotyczy szczęścia i harmonijnej osobowości.

Wręcz przeciwnie, dziewczynka wychowywana przez rodziców w atmosferze aprobaty i nieustannej pochwały stanie się kobietą z odpowiednią samooceną. Zaakceptuje i szanuje siebie, nie będzie się upokarzać przed innymi i przyciągnie godnych mężczyzn. Ta wewnętrzna samoocena będzie miała pozytywny wpływ na wszystkie obszary jej życia: jest to zarówno lepsze zdrowie fizyczne, jak i szczęśliwsze relacje rodzinne. 

W rzeczywistości to, jakie życie będzie prowadzić ich córka, zależy od pochwały rodziców, więc po prostu konieczne jest ciągłe wychwalanie dziewcząt. Prawidłowa pochwała sprawia, że ​​nie są pełne pychy lecz kochające siebie w dobrym tego słowa znaczeniu, a zatem są w stanie kochać innych.

Dlaczego dziewczynki należy chwalić inaczej niż chłopców?

Powstaje logiczne pytanie: co to znaczy właściwie chwalić dziewczynę? Popularny psycholog Rusłan Naruszewicz w jednym ze swoich wykładów wskazuje na ważny niuans.

Według niego chłopców trzeba chwalić za konkretne osiągnięcia, bo mężczyzna jest dobry tylko wtedy, gdy coś osiąga. Powinien dążyć do ciągłego rozwoju, a takie pochwały go pobudzają. Jeśli syn jest dla matki po prostu „słoneczkiem”, „kochaniem” i „cudowny” to zaczyna się degradować.

W przypadku dziewczynek jest odwrotnie. Jeśli chwalisz je "za dobry barszcz", dzieje się to, o czym wspomniano powyżej: w głowie dziecka powstaje zrozumienie, że akceptuje się je tylko wtedy, gdy coś zrobi. Na miłość można sobie tylko zapracować (zasłużyć) i nic więcej. A to niszczy kobietę.

Według Naruszewicza dziewczynie trzeba wyjaśnić, że jest godna miłości ot tak, ponieważ istnieje. Że ona jest piękna sama w sobie i nie musi zasługiwać na miłość. A to akurat pomoże bycie „słońcem”, „gospodynią”, „księżniczką” i tak dalej - pochwała, która aprobuje samą naturę córki.

Julia Krawczenko radzi również, o czym mówić: rozpoznać piękno i zdolności dziewczyny, pochwalić pozytywne cechy jej charakteru.

Czy pochwała może zaszkodzić dziewczynce?

Chwaląc nie powinieneś porównywać swojej córki z innymi - może to po prostu zniekształcić jej postrzeganie siebie, rozwinąć nieodpowiednią dumę i stać się przeszkodą w komunikacji z innymi ludźmi, że pod pewnymi względami jest lepsza od innych, ale pod innymi względami inni są lepsi - to normalne. Chwała za to, kim jest, a nie za to, że jest lepsza od Maszy czy Katii.

Psycholog Arina Lipkina uważa, że ​​skupiając się tylko na wyglądzie, może stać się tak, że uroda będzie wyłączną podstawą poczucia własnej wartości dziewczyny a to jest niebezpieczne. Według A. Lipkiny rodzice muszą powiedzieć dziewczynie o jej atrakcyjności, ale najlepiej, gdy takie komplementy skojarzą się z jej charakterem, zainteresowaniami, chęcią rozwoju. Na przykład zauważyć, jak piękna jest córka, gdy jest zajęta swoim ulubionym hobby – tak, jakby świeciła od środka.

Jeszcze inna opinia: niesłuszne jest skupianie się tylko na talentach i umiejętnościach bo uniemożliwi to dziewczynie przystosowanie się do trudności. Psycholog rodzinny Elizabeta Filonienko pisze na swojej stronie internetowej, że dziecko, któremu wszyscy mówią o tym, jakie ono jest genialne, będzie bało się zrobić coś, co mogłoby zniszczyć ten wizerunek w oczach innych ludzi. Przyjmie tylko to co łatwe, będzie stronić od nowych rzeczy i ostro reagować na błędy.

Alternatywą jest wychwalanie cech, na które dziewczyna może wpłynąć: wysiłku, wytrwałości, wytrwałości. Według Filonienko pomaga to jej córce postrzegać życie jako proces uczenia się, a nie uważać się za nieudacznika, jeśli jej coś nie wyjdzie. Filonienko sugeruje wychwalanie zarówno dziewcząt, jak i chłopców nie w ogóle, ale za manifestacje w konkretnych czynach ale nie dla wynik czy rezultat tego (podjętego) wysiłku.

Podsumowując na koniec:

Jak widać, istnieje kilka punktów widzenia na to, jak właściwie chwalić dziewczyny i każdy z nich ma w sobie ziarno prawdy. Dziewczynkom trzeba powiedzieć, że są piękne i chwalić ich cechy osobowości, cudowne cechy. I czynić to stale, ponieważ szczere pochwały, a także słowa miłości i aprobaty pomogą małym damom wyrosnąć na szczęśliwe kobiety.