Spanie 2 razy w ciągu nocy.

 Spędzamy około jednej trzeciej naszego życia we śnie. To pokazuje, że sen jest dla nas bardzo ważny. Jednak pomimo dziesiątek hipotez nie rozumiemy jakie dokładnie sen ma dla nas znaczenie. Brak ogólnej hipotezy na temat snu sprawia,
że trudne jest zrozumienie ewolucyjnego pochodzenia snu. W ostatnich latach historyk Roger Ekirch z Virginia Tech University, przypomniał nam o formie snu zwanej sen dwufazowy lub sen podzielony.
  Być może nasi dziadkowie spali tak jak my, nasi pradziadkowie także. Ale nasi odlegli krewni być może spali zupełnie inaczej niż dzisiaj. To będzie częściowo odpowiedź na trudności z którym zmaga się dziś coraz większa ilość osób podczas zasypiania i utrzymania  nieprzerwanego snu w nocy. Gdybyś mógł cofnąć się do XIX wieku to okazałoby się, że ludzie mieli całkowicie inny reżim snu.
 Być może powód leży w przyzwyczajeniu, które wyda nam się bardzo dziwne.
 Ludzie wtedy kładli się spać zmierzchu. Ten sen trwał około trzech do czterech godzin, potem budzili się około północy aby pracować przez kilka godzin.
 Te czynności były codziennym rytuałem takim jak szycie, czytanie, cięcie drewna. Potem wszyscy znowu zasypiali. Innymi słowy, ludzie nie spali osiem godzin bez przerwy. W społeczeństwie ogólnie przyjęty był harmonogram snu o dwóch porach.
 Roger Ekirch przeprowadził wiele badań aby zebrać niezbędne informacje na ten temat. Następnie stwierdził, że ponad 500 miejsc mówi się o dwóch porach snu.
 Dlaczego nasi przodkowie zrezygnowali z dwóch pór snu?
 Dziwne, że tak mało wiemy na temat naszych nawyków związanych ze snem,
 ale Ekirch mówi, że dokumenty dowodzą, że ludzie spali w ten sposób od tysięcy lat. Zauważył, że wzmianki o „pierwszym i drugim śnie” zaczęły zanikać pod koniec 18 wieku. Rezygnacja z tego nawyku wydaje się być wynikiem modernizacji, a jednym z najsilniejszych argumentów za zmianą postaw w społeczeństwie jest czasopismo medyczne z 1829 roku. Magazyn radzi rodzicom, aby zmuszali swoje dzieci do rezygnacji z pierwszego i drugiego cyklu snu.
 Pojawienie się bezsenności w literaturze pod koniec XIX wieku zbiega się z okresem w którym nawyk ten zaczął zanikać i może to być cena za porzucenie
starego zwyczaju naszych przodków.
 W latach 1990 psychiatra Thomas Ver prowadził badanie grupy osób, które
przez 1 miesiąc trzymano w ciemności  przez 14 godzin dziennie.
Thomas chciał zrozumieć czy można przywrócić ten tryb snu.
 Badania zajęły trochę czasu jednakże w czwartym tygodniu u wszystkich
ustanowił się określony wzorzec snu. Najpierw spali przez cztery godziny,
a potem budzili się na 2 godziny, potem drugi raz zasypiali na 4 godziny.
 Co więcej, okres czuwania był ich najbardziej produktywnym okresem.
 Pomimo, że eksperci od snu uznali to badanie za imponujące to szeroko
rozpowszechniona jest wiara w to, że 8 godzin nieprzerwanego snu jest
koniecznością i niewiele się zmieniło.
 Niektórzy ludzie w dzisiejszym społeczeństwie zdali sobie sprawę z korzyści krótkich okresów snu podczas dnia zamiast długiego okresu aktywności
kiedy długość snu wzrasta  a wydajność spada.
 Istnieją również dowody, że ten typ snu, który nazywamy snem w ciągu dnia,
 ma wymierne korzyści dla pamięci i uczenia się oraz poprawia nasz nastrój.
 Naukowcy uważają, że źródłem problemu ludzi budzących się w nocy
i nie mogących znowu zasnąć polega na tym, że tracimy nawyk oddzielnego snu. Więc jeśli się dziś obudzisz w dowolnej porze nocy to pomyśl o ludziach z przed
rewolucji przemysłowej i uspokój się. Po prostu leżenie w łóżku w nocy,
nawet bez snu może być dla ciebie pożyteczne.

Film zamieściłem ponownie na Rumble - napisy też tam są:

https://rumble.com/v11qk7d-spanie-dwukrotne-w-cigu-nocy-napisy-pl-wczane.html